Τα κείμενα της μελέτης αυτής, αφιερωμένα από τον μελετητή π. Καποδίστρια "στον Δάσκαλο αντιχαιρετισμός", έχουν σαν άξονα την ξεχωριστή φυσιογνωμία ενός κορυφαίου Ποιητή μας, του Οδυσσέα Ελύτη.

Στις τέσσερις ενότητές της ο π. Καποδίστριας, Ι) χρησιμοποιώντας ορισμένους στίχους-κλειδιά από τον "Μικρό Ναυτίλο", πάσχει να οριοθετήσει μιαν άλλη ηθική του ευρύτερου ποιητικού λόγου, ΙΙ) ανιχνεύει το ωραίο και το τραγικό του Θανάτου στην ποιητική του συμπεριφορά, με αφορμή τη συμπλήρωση των ογδόντα χρόνων του (γενέθλια 2.11.1991), ΙΙΙ) αφουγκράζεται τη φωνή και λούζεται στο φως από τα Εσώτερα των "Ελεγείων της Οξώπετρας" και ΙV) καταγράφει δυο πολύ ενδιαφέροντα, αθέατα και ιστορικά στιγμιότυπα από την επίσκεψη του Ποιητή στη Ζάκυνθο το 1982: A΄ Ο Ελύτης στην έπαυλη του Σολωμού και Β΄ Γύρω από κάποιο "ανέκδοτο" ποίημά του.

Οι περί Ελύτην γραφές, αυτή μονάχα τη φιλοδοξία έχουν: Ν' αποτυπώσουν, αν μπορεί βέβαια ετούτο να κατορθωθεί, κάποιες από εκείνες τις αδιόρατες συνήθως ελλάμψεις των οραμάτων του αναγνώστη στη συνάφειά του με την Ποίηση ενός τέτοιου μεγάλου Δημιουργού.