Ἐν Πάτραις τῇ 24^ῃ Φεβρουαρίου  2009

Ἀριθμ. Πρωτ.: 167

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  95^Η

^{(Ἐπί τῃ εἰσόδῳ εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν)}

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον

τῆς Ἁγιωτάτης καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν

Εἰς Ἕδρας των

Ἀγαπητοί μου,

Ὁ Κύριος μᾶς ἐλέησε ὥστε καί πάλι νά φθάσωμε στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στήν περίοδο κατά τήν ὁποία ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, μᾶς προετοιμάζει μέ τήν προσευχή, τήν νηστεία, τήν πνευματική περισυλλογή καί τήν συμμετοχή στή Μυστηριακή ζωή, ὥστε νά προσκυνήσωμε τά Σεπτά καί Ἅγια Πάθη τοῦ Κυρίου μας καί νά Τόν δοξάσωμε Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.

Ἄς ἀφήσωμε, λοιπόν, πίσω μας τίς βιοτικές μέριμνες καί κοσμικές φροντίδες καί ἐπιθυμίες καί ἄς ἀσχοληθοῦμε περισσότερο μέ τά πνευματικά θέματα πρός καταρτισμό ἀφ’ ἑνός μέν ἡμῶν τῶν ἰδίων, ἀφ’ἑτέρου δέ πρός πνευματικόν ἐφοδιασμό τοῦ χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Τό στάδιο τῶν ἀρετῶν εἶναι πλέον ἀνοικτό. Τά ἀθλήματα περιμένουν τούς ἀθλητάς καί ὁ ἀθλοθέτης Κύριος ἀναμένει τήν ἔκβαση αὐτοῦ τοῦ ἀγῶνα, ὥστε νά ἀποδώσῃ στόν καθένα τόν τῆς νίκης στέφανο. Ὁ ἀγώνας εἶναι καλός καί τίμιος καί ἀξίζει νά τόν ἀναλάβωμε, «ἵνα μή μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ», ἀλλά νά εὑρεθῶμεν ἐκεῖ ὅπου, «οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες», ἀπολαμβάνουν τῆς οὐρανίου χαρᾶς καί μακαριότητος.

Ἄν οἱ προσπάθειες κατά τό παρελθόν ἔπρεπε νά εἶναι μεγάλες καί ὁ ἀγώνας ἐντατικός, πόσο μᾶλλον γιά τό παρόν, ἀφοῦ ζοῦμε σέ καιρούς χαλεπούς. Καί τό λέγομεν αὐτό διότι ὁ μισόκαλος σήμερα, παρά ποτέ, ὑψώνει θρασυτάτην τήν κεφαλή καί ἔχει ἐπηρμένην τήν ὀφρύν καί θεωρεῖ ὅτι ἔχει κατακυριεύσει τήν ὑπ’οὐρανόν σύμπασαν. Παντοῦ μίση καί πάθη, ἀποστασία ἀπό τόν Θεό, ἐνασχόληση μέ τά ἁμαρτωλά καί φθαρτά τά ὁποῖα ἀδηγοῦν στήν ἀπώλεια. Πόλεμοι καί καταστροφές. Δυστυχῶς εὑρίσκει τό πλήρωμά του τό ρηθέν, «δίχως Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται». Ἀντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ὅτι ὁ δρόμος γίνεται περισσότερο δύσκολος καί κοπιώδης καθ’ ὅσον τά ἐμπόδια εἶναι πλεῖστα ὅσα, ἐκ τοῦ ἀρχαικάκου καί παμπονηροτάτου δαίμονος προερχόμενα καί ἐκ τῶν ὀργάνων αὐτοῦ.

Μαίνεται ὁ πόλεμος ἐναντίον τοῦ πνευματικῶν ἀξιῶν, ἐναντίον τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων της πίστεώς μας, ἐναντίον τῶν ἁγίων. Ζοῦμε σέ καιρούς ἀποκαλυπτικούς. Ὅμως ἄς μή φοβηθῶμεν καί ἄς μή δειλιάσωμεν. «Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας...» (Β’Κορινθίους 6,2), καί «καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ»(Ψαλμός 118). Ἐνδυθῆτε, ἀδελφοί,  τά ὅπλα τοῦ φωτός καί μετά θάρρους καί πίστεως, ἀγάπης καί ἐλπίδος πρός Αὐτόν καί βεβαιότητος γιά τήν νίκη καί τήν Ἀνάσταση, ἀγωνισθῆτε «ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσίν».(Ἐφεσ.5,16). Οἱ ἄνθρωποι περιμένουν τήν βοήθειά μας, τήν πνευματική μας ἐνίσχυση καί γι’αὐτό τόν λόγο πρέπει νά εἴμεθα ἀνά πᾶσα στιγμή ἕτοιμοι καί κατηρτισμένοι, «ἵνα μή τό ποίμνιόν μας λύκοι βαρεῖς ἁρπάσωσι».

Μή λησμονῆτε, παρακαλῶ σας, ὅσα ὁ ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης παραγγέλλει. Ὁ Ἱερεύς λέγει ὁ ἐν λόγῳ Ἅγιος, εἶναι:

·        Ποιμήν, ὅστις λογικά πρόβατα ὁδηγεῖ «ἐν ἀκακίᾳ, ἐν οἰκεία σπουδῇ καί εὐχῇ».

·        Κυβερνήτης, ὅστις «ἰσχύν νοεράν ἐκ Θεοῦ καί οἰκείων μόχθων ἔλαβεν».

·        Ἰατρός, ὅστις «πρῶτος ἐθεράπευσεν ἑαυτόν, ἵνα καί τούς ἄλλους σώσῃ».

·        Διδάσκαλος, ὅστις «νοεράν δέλτον γνώσεως ἔλαβεν».

Ἄς προσέξωμε, ἀγαπητοί μου, καί αὐτά τά ὁποῖα λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. «Καί γάρ τά ὅπλα ἐστί τά ἀπό Γραφῶν πνευματικά. Ἀλλά ἄν μή εἰδῶμεν ἁρμόσαι τά ὅπλα... αὐτά μέν ἔχει τήν οἰκείαν ἰσχύν, τούς δεχομένους δέ οὐδέν ὠφελῆσαι δύναται... Διά τοῦτο καταγέλαστοι γινόμεθα... Νυνί δέ ἐν μέν, τοῖς βιοτικοῖς ἕκαστος ξίφοις ἐστί τομώτερος... ἐν δέ τοῖς ἀναγκαίοις καί πνευματικοῖς πάντων ἐσμέν ραθυμότεροι». (ΕΠΜ Χρυσόστομος 59, 174-175).

Ἀδελφοί μου, ὁ Θεός θά ζητήσῃ ἀπ’ὅλους μας λόγο γιά τό ποίμνιο τό ὁποῖο μᾶς ἔχει ἐμπιστευθῆ. Γρηγορεῖτε καί προεσεύχεσθε. Ἀγρυπνήσατε, φυλάξατε φυλακάς ἡμέρας καί νυκτός. Ἔχετε ἀνοικτούς τούς Ἱερούς Ναούς, ὅπως καί σέ ἄλλες περιπτώσεις σᾶς ἔχω μετ’ ἐπιτάσεως συστήσει. Κάνετε τίς Ἱερές Ἀκολουθίες, πρωί καί ἀπόγευμα. Δεχθῆτε τούς ἀνθρώπους μέ ἀγάπη πολλή. Ἡ καρδιά σας ἄς εἶναι τόπος ἀναπαύσεως τῶν πονεμένων καί δυστυχισμένων συνανθρώπων μας.

Ὁδηγήσατε μέσα ἀπό τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως τούς ἀνθρώπους στήν μετάνοια, στήν πνευματική ζωή καί στήν Μυστηριακή κοινωνία μέ τό Θεό.

«...Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καί οἱ λύχνοι καιόμενοι καί ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοιςτόν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καί κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. Μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὕς ἐλθών ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας. Ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καί ἀνακλινεῖ αὐτούς, καί παρελθών διακονήσει αὐτοῖς...»(Λουκ. 12, 35-37) . Δηλαδή, «νά εἶστε ἕτοιμοι μέ τή μέση σας ζωσμένη καί τά λυχνάρια σας νά εἶναι ἀναμμένα. Καί ὅμοιοι μέ ἀνθρώπους πού ἀναμένουν τόν Κύριό τους, πότε θά ἐπιστρέψῃ ἀπό τούς γάμους γιά νά τοῦ ἀνοίξουν ἀμέσως ὅταν θά ἔλθῃ. Μακάριοι εἶναι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι πού θά τούς βρῇ ὁ Κύριος νά εἶναι ἄγρυπνοι ὅταν ἔλθῃ. Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι θά ζώσῃ τήν μέση του καί θά τούς βάλῃ νά καθίσουν στό τραπέζι καί θά ἔλθῃ νά τούς διακονήσῃ....»

Ἄς ἀγωνισθοῦμε, ἀδελφοί, καί Κύριος ὁ Θεός, θά εὐλογήσῃ τούς κόπους μας καί τούς καμάτους μας καί ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει θά φθάσωμεν οἱ πάντες στήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἐβδομάδα καί στήν φωτοφόρο ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως.

Σᾶς ἀποστέλλω τό πρόγραμμα τῆς κινήσεώς μου κατά τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί παρακαλῶ ὅλους ὅσοι ἐφημερεύετε στίς Ἐνορίες τίς ὁποῖες θά ἐπισκεφθῶ, νά ἐνημερώσετε καταλλήλως τό χριστεπώνυμο Πλήρωμα, ὥστε νά μετέχῃ στίς Ἱερές Ἀκολουθίες.

Εὔχομαι κάθε εὐλογία παρά Κυρίου καί ἐνίσχυση στόν πνευματικό σας ἀγῶνα.

Καλή Τεσσαρακοστή καί καλή Ἀνάσταση.

Σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ

Μέ πατρικές εὐχές καί εὐλογίες

U Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ