Ἐν
Πάτραις τῇ 24ῃ Φεβρουαρßου 2009
Ἀριθμ. Πρωτ.: 167
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 95Η
(Ἐπß τῃ εἰσüδῳ
εἰς τÞν Ἁγßαν καß ΜεγÜλην ΤεσσαρακοστÞν)
Πρüς
Τüν Ἱερüν
Κλῆρον
τῆς
ἉγιωτÜτης καß Ἀποστολικῆς Μητροπüλεως Πατρῶν
Εἰς
Ἕδρας των
Ἀγαπητοß
μου,
Ὁ
Κýριος μᾶς ἐλÝησε ὥστε καß πÜλι νÜ φθÜσωμε στÞν Ἁγßα
καß ΜεγÜλη ΤεσσαρακοστÞ, στÞν περßοδο κατÜ τÞν ὁποßα ἡ ἁγßα
μας Ἐκκλησßα, μᾶς προετοιμÜζει μÝ τÞν προσευχÞ, τÞν νηστεßα, τÞν
πνευματικÞ περισυλλογÞ καß τÞν συμμετοχÞ στÞ ΜυστηριακÞ ζωÞ, ὥστε νÜ
προσκυνÞσωμε τÜ ΣεπτÜ καß Ἅγια ΠÜθη τοῦ Κυρßου μας καß νÜ Τüν δοξÜσωμε
ἈναστÜντα ἐκ νεκρῶν.
Ἄς
ἀφÞσωμε, λοιπüν, πßσω μας τßς βιοτικÝς μÝριμνες καß κοσμικÝς φροντßδες
καß ἐπιθυμßες καß ἄς ἀσχοληθοῦμε περισσüτερο μÝ τÜ
πνευματικÜ θÝματα πρüς καταρτισμü ἀφ’ ἑνüς μÝν ἡμῶν
τῶν ἰδßων, ἀφ’ἑτÝρου δÝ πρüς πνευματικüν
ἐφοδιασμü τοῦ χριστεπωνýμου Πληρþματος τῆς Ἁγßας μας
Ἐκκλησßας.
Τü
στÜδιο τῶν ἀρετῶν εἶναι πλÝον ἀνοικτü. ΤÜ
ἀθλÞματα περιμÝνουν τοýς ἀθλητÜς καß ὁ ἀθλοθÝτης Κýριος
ἀναμÝνει τÞν ἔκβαση αὐτοῦ τοῦ ἀγῶνα,
ὥστε νÜ ἀποδþσῃ στüν καθÝνα τüν τῆς νßκης στÝφανο.
Ὁ ἀγþνας εἶναι καλüς καß τßμιος καß ἀξßζει νÜ τüν
ἀναλÜβωμε, «ἵνα μÞ μεßνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ»,
ἀλλÜ νÜ εὑρεθῶμεν ἐκεῖ ὅπου, «οἱ
καλῶς ἀθλÞσαντες καß στεφανωθÝντες», ἀπολαμβÜνουν
τῆς οὐρανßου χαρᾶς καß μακαριüτητος.
Ἄν
οἱ προσπÜθειες κατÜ τü παρελθüν ἔπρεπε νÜ εἶναι μεγÜλες καß
ὁ ἀγþνας ἐντατικüς, πüσο μᾶλλον γιÜ τü παρüν, ἀφοῦ
ζοῦμε σÝ καιροýς χαλεποýς. Καß τü λÝγομεν αὐτü διüτι ὁ
μισüκαλος σÞμερα, παρÜ ποτÝ, ὑψþνει θρασυτÜτην τÞν κεφαλÞ καß ἔχει
ἐπηρμÝνην τÞν ὀφρýν καß θεωρεῖ ὅτι ἔχει
κατακυριεýσει τÞν ὑπ’οὐρανüν σýμπασαν. Παντοῦ μßση καß πÜθη,
ἀποστασßα ἀπü τüν Θεü, ἐνασχüληση μÝ τÜ ἁμαρτωλÜ καß
φθαρτÜ τÜ ὁποῖα ἀδηγοῦν στÞν ἀπþλεια. Πüλεμοι καß
καταστροφÝς. Δυστυχῶς εὑρßσκει τü πλÞρωμÜ του τü ρηθÝν, «δßχως Θεü ὅλα ἐπιτρÝπονται». ἈντιλαμβÜνεσθε,
λοιπüν, ὅτι ὁ δρüμος γßνεται περισσüτερο δýσκολος καß κοπιþδης καθ’
ὅσον τÜ ἐμπüδια εἶναι πλεῖστα ὅσα, ἐκ
τοῦ ἀρχαικÜκου καß παμπονηροτÜτου δαßμονος προερχüμενα καß ἐκ
τῶν ὀργÜνων αὐτοῦ.
Μαßνεται
ὁ πüλεμος ἐναντßον τοῦ πνευματικῶν ἀξιῶν,
ἐναντßον τῶν ἱερῶν καß τῶν ὁσßων της
πßστεþς μας, ἐναντßον τῶν ἁγßων. Ζοῦμε σÝ καιροýς
ἀποκαλυπτικοýς. Ὅμως ἄς μÞ φοβηθῶμεν καß ἄς μÞ
δειλιÜσωμεν. «Ἰδοý νῦν καιρüς εὐπρüσδεκτος, ἰδοý νῦν ἡμÝρα
σωτηρßας...» (Β’Κορινθßους 6,2), καß «καιρüς
τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρßῳ»(Ψαλμüς 118). Ἐνδυθῆτε, ἀδελφοß, τÜ
ὅπλα τοῦ φωτüς καß μετÜ θÜρρους καß πßστεως, ἀγÜπης καß
ἐλπßδος πρüς Αὐτüν καß βεβαιüτητος γιÜ τÞν νßκη καß τÞν
ἈνÜσταση, ἀγωνισθῆτε «ἐξαγοραζüμενοι
τüν καιρüν, ὅτι αἱ ἡμÝραι πονηραß εἰσßν».(Ἐφεσ.5,16). Οἱ ἄνθρωποι περιμÝνουν τÞν βοÞθειÜ μας, τÞν
πνευματικÞ μας ἐνßσχυση καß γι’αὐτü τüν λüγο πρÝπει νÜ εἴμεθα
ἀνÜ πᾶσα στιγμÞ ἕτοιμοι καß κατηρτισμÝνοι, «ἵνα
μÞ τü ποßμνιüν μας λýκοι βαρεῖς ἁρπÜσωσι».
ΜÞ
λησμονῆτε, παρακαλῶ σας, ὅσα ὁ ὅσιος ΠατÞρ
ἡμῶν ἸωÜννης ὁ ΣιναÀτης παραγγÝλλει. Ὁ
Ἱερεýς λÝγει ὁ ἐν λüγῳ Ἅγιος, εἶναι:
·
ΠοιμÞν,
ὅστις λογικÜ πρüβατα ὁδηγεῖ «ἐν ἀκακßᾳ,
ἐν οἰκεßα σπουδῇ καß εὐχῇ».
·
ΚυβερνÞτης, ὅστις «ἰσχýν
νοερÜν ἐκ Θεοῦ καß οἰκεßων μüχθων ἔλαβεν».
·
Ἰατρüς, ὅστις «πρῶτος ἐθερÜπευσεν ἑαυτüν,
ἵνα καß τοýς ἄλλους σþσῃ».
·
ΔιδÜσκαλος, ὅστις «νοερÜν
δÝλτον γνþσεως ἔλαβεν».
Ἄς
προσÝξωμε, ἀγαπητοß μου, καß αὐτÜ τÜ ὁποῖα λÝγει
ὁ Ἱερüς Χρυσüστομος. «Καß γÜρ τÜ ὅπλα ἐστß τÜ ἀπü
Γραφῶν πνευματικÜ. ἈλλÜ ἄν μÞ εἰδῶμεν ἁρμüσαι
τÜ ὅπλα... αὐτÜ μÝν ἔχει τÞν οἰκεßαν ἰσχýν, τοýς
δεχομÝνους δÝ οὐδÝν ὠφελῆσαι δýναται... ΔιÜ τοῦτο
καταγÝλαστοι γινüμεθα... Νυνß δÝ ἐν μÝν, τοῖς βιοτικοῖς
ἕκαστος ξßφοις ἐστß τομþτερος... ἐν δÝ τοῖς
ἀναγκαßοις καß πνευματικοῖς πÜντων ἐσμÝν ραθυμüτεροι». (ΕΠΜ Χρυσüστομος 59, 174-175).
Ἀδελφοß
μου, ὁ Θεüς θÜ ζητÞσῃ ἀπ’ὅλους μας λüγο γιÜ τü ποßμνιο
τü ὁποῖο μᾶς ἔχει ἐμπιστευθῆ.
Γρηγορεῖτε καß προεσεýχεσθε. ἈγρυπνÞσατε, φυλÜξατε φυλακÜς
ἡμÝρας καß νυκτüς. Ἔχετε ἀνοικτοýς τοýς Ἱεροýς Ναοýς,
ὅπως καß σÝ ἄλλες περιπτþσεις σᾶς ἔχω μετ’ ἐπιτÜσεως
συστÞσει. ΚÜνετε τßς ἹερÝς Ἀκολουθßες, πρωß καß ἀπüγευμα.
Δεχθῆτε τοýς ἀνθρþπους μÝ ἀγÜπη πολλÞ. Ἡ καρδιÜ σας
ἄς εἶναι τüπος ἀναπαýσεως τῶν πονεμÝνων καß δυστυχισμÝνων
συνανθρþπων μας.
ὉδηγÞσατε
μÝσα ἀπü τü ΜυστÞριο τῆς ἘξομολογÞσεως τοýς ἀνθρþπους
στÞν μετÜνοια, στÞν πνευματικÞ ζωÞ καß στÞν ΜυστηριακÞ κοινωνßα μÝ τü Θεü.
«...Ἔστωσαν
ὑμῶν αἱ ὀσφýες περιεζωσμÝναι καß οἱ λýχνοι καιüμενοι
καß ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρþποις προσδεχομÝνοιςτüν κýριον
ἑαυτῶν, πüτε ἀναλýσει ἐκ τῶν γÜμων, ἵνα
ἐλθüντος καß κροýσαντος εὐθÝως ἀνοßξωσιν αὐτῷ. ΜακÜριοι
οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὕς ἐλθþν ὁ κýριος
εὑρÞσει γρηγοροῦντας. ἈμÞν λÝγω ὑμῖν ὅτι
περιζþσεται καß ἀνακλινεῖ αὐτοýς, καß παρελθþν διακονÞσει
αὐτοῖς...»(Λουκ.
12, 35-37) . ΔηλαδÞ, «νÜ εἶστε ἕτοιμοι μÝ τÞ μÝση σας ζωσμÝνη καß τÜ λυχνÜρια
σας νÜ εἶναι ἀναμμÝνα. Καß ὅμοιοι μÝ ἀνθρþπους ποý
ἀναμÝνουν τüν Κýριü τους, πüτε θÜ ἐπιστρÝψῃ ἀπü τοýς
γÜμους γιÜ νÜ τοῦ ἀνοßξουν ἀμÝσως ὅταν θÜ ἔλθῃ.
ΜακÜριοι εἶναι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι ποý θÜ τοýς βρῇ
ὁ Κýριος νÜ εἶναι ἄγρυπνοι ὅταν ἔλθῃ.
ἈλÞθεια σᾶς λÝγω, ὅτι θÜ ζþσῃ τÞν μÝση του καß θÜ τοýς
βÜλῃ νÜ καθßσουν στü τραπÝζι καß θÜ ἔλθῃ νÜ τοýς διακονÞσῃ....»
Ἄς
ἀγωνισθοῦμε, ἀδελφοß, καß Κýριος ὁ Θεüς, θÜ
εὐλογÞσῃ τοýς κüπους μας καß τοýς καμÜτους μας καß ἐν χαρᾷ
καß ἀγαλλιÜσει θÜ φθÜσωμεν οἱ πÜντες στÞν Ἁγßα καß ΜεγÜλη
ἘβδομÜδα καß στÞν φωτοφüρο ἡμÝρα τῆς ἈναστÜσεως.
Σᾶς
ἀποστÝλλω τü πρüγραμμα τῆς κινÞσεþς μου κατÜ τÞν ΜεγÜλη
ΤεσσαρακοστÞ καß παρακαλῶ ὅλους ὅσοι ἐφημερεýετε στßς
Ἐνορßες τßς ὁποῖες θÜ ἐπισκεφθῶ, νÜ
ἐνημερþσετε καταλλÞλως τü χριστεπþνυμο ΠλÞρωμα, ὥστε νÜ μετÝχῃ
στßς ἹερÝς Ἀκολουθßες.
Εὔχομαι
κÜθε εὐλογßα παρÜ Κυρßου καß ἐνßσχυση στüν πνευματικü σας ἀγῶνα.
ΚαλÞ
ΤεσσαρακοστÞ καß καλÞ ἈνÜσταση.
Σᾶς
ἀσπÜζομαι ἐν Κυρßῳ
ΜÝ
πατρικÝς εὐχÝς καß εὐλογßες
U Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
|
|
ÅðéóôñïöÞ |