ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
Ἐν
Πάτραις τῇ 9ῃ Φεβρουαρßου 2010
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 115η
«Περß
τῆς Ἁγßας καß ΜεγÜλης Τεσσαρακοστῆς»
Πρός
τόν εὐσεβῆ
Λαόν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
ΠαιδιÜ μου εὐλογημÝνα,
Εὐδüκησε Κýριος ὁ Θεüς, νÜ εἰσÝλθωμε
καß πÜλι στü στÜδιο τῆς Ἁγßας καß ΜεγÜλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς
περιüδου κατÜ τÞν ὁποßα ἡ Ἁγßα μας Ἐκκλησßα, μᾶς ἑτοιμÜζει
πνευματικÜ, ὥστε νÜ φθÜσωμε νÜ προσκυνÞσωμε τÜ ΣεπτÜ καß Ἅγια ΠÜθη
τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν καß νÜ Τüν δοξÜσωμε ἈναστÜντα ἐκ
νεκρῶν.
ΜÝ τÞν εὐκαιρßα αὐτÞ ἐπικοινωνῶ
μαζß σας, προκειμÝνου νÜ ἐκφρÜσω τßς ἐγκÜρδιες εὐχÝς μου γιÜ
εὐüδωση τῶν πνευματικῶν σας ἀγωνισμÜτων καß γιÜ νÜ ἀπευθýνω
στÞν ἀγÜπη σας λüγους πατρικοýς, πνευματικῆς οἰκοδομῆς.
Ἄν συνεχῶς, ἀγαπητοß μου,
πρÝπει νÜ σκεπτþμεθα τü μεγαλεῖο τῆς ἀγÜπης τοῦ Θεοῦ
καß νÜ προσπαθοῦμε, μÝσα ἀπü τßς ἡμÝρες καß τÜ ἔργα μας,
νÜ Τüν δοξολογοῦμε καß νÜ Τüν εὐχαριστοῦμε, πολý περισσüτερο
κατ’αὐτÞ τÞν περßοδο. Διüτι ἐντονþτερα βιþνομε τü ὅτι μᾶς
ἐδημιοýργησε ἐξ ἀγÜπης καß μᾶς ἐπροßκισε μÝ χÜρη
καß εὐλογßα περισσÞ, μÝ σοφßα καß δýναμη, ὡς ψυχοσωματικÝς ὀντüτητες
καß ὥρισε νÜ εἴμεθα βασιλεῖς πÜντων τῶν ὑπ’αὐτοῦ
γενομÝνων κτισμÜτων. «ἨλÜττωσεν ἡμᾶς
βραχý τι παρ’ἀγγÝλους, δüξῃ καß τιμῇ, ἐστεφÜνωσεν ἡμᾶς»,
ὡς ἀναφÝρει ἡ Ἁγßα ΓραφÞ.
Ὁ σκοπüς τῆς ὅλης
δημιουργßας καß αὐτῆς ταýτης τῆς ἀνθρωπßνης ὑπÜρξεως,
τῆς κορωνßδος τῆς
δημιουργßας τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ ἁγιασμüς μας, ἡ
θÝωσÞ μας, ἡ κατÜ Θεüν τελεßωσÞ μας.
Καß ὅμως, ὁ ἄνθρωπος ἐπανεστÜτησε
ἐναντßον τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ του καß ἐτοποθÝτησε
τüν ἑαυτü του στü θρüνο τοῦ Θεοῦ, «αὐτοεßδωλον
γενüμενος» καß γιÜ τοῦτο ἔπεσε καß ἐξῆλθε τοῦ
Παραδεßσου τῆς τρυφῆς καß τῆς χαρᾶς. Ἔχασε τÞν ἀγαλλßαση
τῆς προσωπικῆς κοινωνßας μÝ τüν Θεü καß τüν συνÜνθρωπü του. Ὁ Θεüς ὅμως καß ΠατÝρας μας, μᾶς
ἀνεδημιοýργησε καß μᾶς ἔσωσε. Μᾶς «ἔπνιξε» κυριολεκτικÜ μÝσα στüν ὠκεανü τῆς ἀγÜπης
Του, γενüμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς καß ἐνδýσας ἡμᾶς
μÝ χιτῶνα δüξης καß τιμῆς, ὡραúσμÝνον μÝ τü Τßμιον Αἷμα
Του, τü ὁποῖο ἔσταξε ἀπü τüν Ζωοποιü Σταυρü Του.
Μᾶς ἐλýτρωσε ἀπü τÜ δεσμÜ
τοῦ θανÜτου στÜ ὁποῖα ἐμεῖς εἴχαμε καταδικÜσει
τüν ἑαυτü μας καß μᾶς ἐλÜμπρυνε μÝ τü ΠανÜγιο Φῶς τῆς
ἈναστÜσεþς Του.
Ὅλα αὐτÜ, μᾶς τÜ θυμßζει
ἡ Ἐκκλησßα κÜθε ἡμÝρα, ὅμως ἰδιαιτÝρως κατ’ αὐτÞν
τÞν περßοδο τῆς χαρμολýπης, κατÜ τÞν ὁποßα μᾶς καλεῖ νÜ
συνειδητοποιÞσωμε ἀφ’ἑνüς μÝν τÞν ἀνθρþπινη ἀτÝλειÜ μας,
ἀφ’ ἑτÝρου δÝ τü συγκλονιστικü μÝγεθος τῆς θυσιαστικῆς ἀγÜπης
τοῦ Θεοῦ. ἘξαιρÝτως μᾶς ὑπενθυμßζει:
·
ΤÞν πικρßα ἐκ τῆς
ἁμαρτßας καß ἀποστασßας καß τÞν γλυκýτητα καß τÞν θαλπωρÞ τῆς
ἀγκÜλης τοῦ Οὐρανßου Πατρüς.
·
ΤÞν ὀδýνη τῆς
πτþσεως καß τÞν δυνατüτητα τῆς σωτηρßας.
·
Τü μαρτýριο τῆς τραγικῆς
μοναξιᾶς ἐξ αἰτßας τῆς ἠθελημÝνης ἀρνÞσεως
τοῦ Θεοῦ ἐκ μÝρους μας καß τÞν ἀνÜγκη τῆς, διÜ τῆς
ὁδοῦ τῆς μετανοßας, ἐπιστροφῆς στÞν κοινωνßα μÝ
τüν Θεü καß τüν συνÜνθρωπü μας.
·
ΒλÝπει ἡ Ἐκκλησßα,
τßς πληγÝς μας καß μᾶς δßδει τÜ φÜρμακα.
·
ΒλÝπει τü σκüτος μÝσα στü ὁποῖο
ζοῦμε καß μᾶς δεικνýει τüν φωτοφüρο παρÜδεισο.
·
ΒλÝπει τÞν ματαιüτητα καß τÞν
φθορÜ μÝ τÞν ὁποßα εἴμαστε συνδεδεμÝνοι καß μᾶς καλεῖ
νÜ συνειδητοποιÞσωμε, ὅτι εἴμαστε προορισμÝνοι γιÜ τÜ ἄφθαρτα
καß αἰþνια γιÜ τÞν οὐρÜνια Βασιλεßα τοῦ Θεοῦ.
Καß δÝν μÝνει, ἡ Ἁγßα μας Ἐκκλησßα,
μüνο σ’αὐτÝς τßς διαπιστþσεις ἤ ἁπλῶς στÞν διδασκαλßα, ἀλλÜ
προχωρεῖ δßδοντÜς μας τÜ μÝσα τῆς σωτηρßας, χαρßζοντÜς μας τüν ἴδιο
τüν Σωτῆρα, ὥστε γινüμενοι ὅμαιμοι καß σýσσωμοι Αὐτοῦ,
νÜ μÞ χωριζþμεθα ποτÝ ἀπ’ Αὐτüν, ἀλλÜ νÜ μÝνωμεν ἐν Αὐτῷ
καß Αὐτüς ἐν ἡμῖν, πρüς ἁγιασμü καß σωτηρßα μας.
Ἰδοý, λοιπüν, τÜ σωτÞρια μÝσα.
·
Ἡ
προσευχÞ, ἡ ὁποßα εἶναι ἡ
μυστικÞ κοινωνßα τοῦ ἀνθρþπου μÝ τüν Θεü. Εἶναι «τεῖχος
τῶν πιστῶν, ὅπλον ἡμῶν ἀκαταγþνιστον,
καθÜρσιον τῆς ἡμετÝρας ψυχῆς, ἀπολýτρωσις τῶν ἡμετÝρων
ἁμαρτημÜτων, διÜλεξις πρüς τüν Θεüν καß ὁμιλßα πρüς τüν τῶν ὅλων
Δεσπüτην».
·
Ἡ
ἀγÜπη, ἡ ὁποßα εἶναι «τü πÜντων τῶν ἀρετῶν
κεφÜλαιον... καß τüν οὐρανüν ἡμῖν αὕτη χαρßζεται καß τÜ
ἀπüρρητα ἀγαθÜ».
·
Ἡ
ὑψοποιüς ταπεßνωσις. Ἡ ὁποßα, «τü θεμÝλιον
ἐστß τῆς καθ’ ἡμᾶς φιλοσοφßας...... τßκτουσα τü ἀνεξßκακον,
τü ἀüργητον, τü φιλÜνθρωπον, τü νηπτικüν, τü προσεκτικüν...» .
·
Ἡ
μετÜνοια, ἡ ὁποßα μᾶς βοηθÜει μÝσα ἀπü
τü ἡγιασμÝνο λουτρü τῶν δακρýων, νÜ ἐπαναπολαýσωμε τüν ἀπωλεσθÝντα
ΠαρÜδεισο. «ΜετÜνοια ἐστß ρßζα θεοσεβεßας. ΜετÜνοια σωτηρßαν ποιεῖ ».
·
Ἡ
νηστεßα, «ἥτις ἐκτÝμνει ἀπü καρδßας
πᾶσαν κακßαν» καß
·
Ἡ
μετοχÞ μας στü ΜυστÞριο τῆς ζωῆς, στÞ Θεßα Εὐχαριστßα, ὅπου
γευüμεθα τοῦ ΠÜθους καß τῆς ἈναστÜσεως τοῦ Χριστοῦ
,γινüμενοι κοινωνοß τοῦ Τιμßου Σþματος καß τοῦ Παναγßου Αἵματüς
Του.
ΠαιδιÜ μου εὐλογημÝνα,
Εἰσερχüμεθα ἤδη στÞν ΜεγÜλη
ΤεσσαρακοστÞ. Ἄς ἀξιοποιÞσομε τßς δυνατüτητες καß τÜ μÝσα ποý μᾶς
δßδει ἡ Ἁγßα μας Ἐκκλησßα, ὥστε νÜ φτÜσωμε νÜ
γιορτÜσωμε πραγματικÜ καß οὐσιαστικÜ τü ΠÜσχα καß ὄχι κοσμικÜ καß
φαινομενικÜ.
Ἀπü σÞμερα καß κÜθε ΚυριακÞ στßς 6
τü ἀπüγευμα, θÜ τελοῦνται οἱ Κατανυκτινοß Ἑσπερινοß,
σýμφωνα μÝ τü πρüγραμμα ποý ἔχομε καταρτßσει, ἀρχῆς γενομÝνης
ἀπü τüν ΝÝον Ἱερü Ναü τοῦ Ἁγßου ἈνδρÝου. ΘÜ τελοῦνται,
ἐπßσης, οἱ ΠροηγιασμÝνες Θεῖες Λειτουργßες, ὥστε καß
κατÜ τÞν διÜρκεια τῆς ἑβδομÜδος, νÜ δýνανται νÜ μετÝχουν, ὅσοι
εἶναι ἕτοιμοι, τοῦ Ποτηρßου τῆς ζωῆς. ΚÜθε
ΠαρασκευÞ ἀπüγευμα, ἐν εὐλαβεßᾳ, Κλῆρος καß Λαüς,
θÜ χαιρετßζωμε στοýς Ἱεροýς Ναοýς τÞν Παναγßα μας καß κÜθε ΔευτÝρα,
Τρßτη, ΤετÜρτη καß ΠÝμπτη ἀπüγευμα, θÜ τελῆται τü ΜÝγα Ἀπüδειπνο.
ΚÜθε ΣÜββατο καß ΚυριακÞ πρωß, θÜ τελῆται ἡ Θεßα Λειτουργßα ( τü
ΣÜββατο τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστüμου καß τÞν ΚυριακÞ τοῦ
ΜεγÜλου Βασιλεßου) καß θÜ προσφÝρεται ΘυσιαστικÜ καß ἈναστÜσιμα ὁ
Κýριüς μας γιÜ τüν ἁγιασμü καß τÞν σωτηρßα μας.
Οἱ Ἱερεῖς μας, θÜ
περιμÝνουν ἐν ἀγÜπῃ καß χαρᾷ ὅλους σας, ὥστε
μÝσα ἀπü τü ΜυστÞριο τῆς Μετανοßας καß τßς ἄλλες λατρευτικÝς
καß ἁγιαστικÝς πρÜξεις τῆς Ἐκκλησßας, νÜ ἀνακαινßσετε ἑαυτοýς
καß νÜ εἰσÝλθετε πÜλλευκοι στüν Ἱερü, τοῦ Κυρßου μας, ἈναστÜσιμο
καß φωτοφüρο Νυμφῶνα.
Ἀγαπητοß μου, «τü στÜδιο τῶν ἀρετῶν ἠνÝωκται. Οἱ
βουλüμενοι ἀθλῆσαι εἰσÝλθετε...»
Ἐπιθυμßα μου βαθειÜ, τÞν ὁποßαν
ἔχω κÜνει θÝμα συνεχοῦς μετÜ δακρýων προσευχῆς, εἶναι ἡ
σωτηρßα ὅλων σας, ΚλÞρου καß Λαοῦ.
Παρακαλῶ σας, λοιπüν, μετÜ πατρικῆς
βαθεßας στοργῆς καß ἀγÜπης. ἈκολουθÞσατε
τÞν ὁδü ποý δεικνýει Ἐκεῖνος ὑψþνοντας τü αἱματωμÝνο
χÝρι Του. Εἶναι ἀσφαλÞς καß βεβαßα καß ὁδηγεῖ στÞ σωτηρßα. Ἔχετε ἐμπιστοσýνη στÞν Ἐκκλησßα,
ἡ ὁποßα εἶναι ἡ φιλüστοργη ΜητÝρα μας. ἘστÝ
βÝβαιοι, ὅτι ἔξω ἀπü τÞν Ἐκκλησßα δÝν ὑπÜρχει σωτηρßα.
Ἡ ΜεγÜλη ΤεσσαρακοστÞ μᾶς
δßδει τßς σωτÞριες εὐκαιρßες γιÜ πνευματικÞ ζωÞ καß ἀναστÜσιμη
πορεßα. Ἡ περßοδος αὐτÞ εἶναι ἕνας δρüμος, μιÜ πορεßα, γιÜ
συνÜντηση μÝ τüν οὐρÜνιο Σωτῆρα μας.
ΕὐχÞ καß προσευχÞ μου εἶναι, ἡ
ἐπιτυχßα αὐτοῦ τοῦ ἁγßου στüχου γιÜ ὅλους
σας, γιÜ ὅλους μας.
ΚαλÞ ΣαρακοστÞ καß καλÞ ἈνÜσταση.
Σᾶς
ἀσπÜζομαι πατρικÜ, ἐν φιλÞματι ἁγßῳ
καß σᾶς
εὔχομαι ἔτη πολλÜ καß Θεοφüρα.
Ο
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Υ.Γ. Ἡ παροῦσα νÜ ἀναγνωσθῇ κατÜ τÞ Θεßα
Λειτουργßα τῆς Κυριακῆς 14ης Φεβρουαρßου 2010
|