Αγαπητοί αδελφοί και τέκνα ημών εν Κυρίω,

Ενώ ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί οδεύομεν προς την Μεγάλην Εβδομάδα και το Θείον Πάσχα, ακούομεν, μετά πολλής θλίψεως και συνοχής καρδίας, να καταφθάνουν αλλεπάλληλοι λυπηραί ειδήσεις από την γειτονικήν μας Σερβίαν, της οποίας ο λαός - ομόδοξοι εν Χριστώ αδελφοί μας - πλήττονται και πάσχουν και υποφέρουν από πολεμικάς επιδρομάς των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Συμπάσχομεν μετ' αυτών· και προσευχόμεθα υπέρ της ειρηνεύσεως της Χώρας ταύτης, με την οποίαν μας συνδέουν δεσμοί φιλίας και αδελφοσύνης.

Καθήκον δε όλων ημών είναι να συμπαρασταθώμεν εις τον πόνον των και να υψώσωμεν φωνήν διαμαρτυρίας δια την απρόκλητον επίθεσιν των πολεμικών δυνάμεων, των οποίων ο προορισμός δεν είναι να εκχύνουν αθώον αίμα λαού συμμαχικού, αλλά να καλύπτουν και να υπερασπίζουν σύμπασαν την Νατοϊκήν συμμαχίαν από έξωθεν επιδρομάς.

Η Εκκλησία της Ελλάδος, δια της Ιεράς ημών Συνόδου, έλαβε θέσιν συμπαραστάσεως προς τα αθώα θύματα της πολεμικής ταύτης εμπλοκής.

Και ημείς ως Μητροπολίτης και η ιστορική ημών Μητρόπολις των Πατρών δεν θα υστερήσωμεν, και δια της ενώσεως της φωνής και της διαμαρτυρίας ημών με την κραυγήν της παλλαϊκής αυτής συγκεντρώσεως, αλλά και με άλλας ενεργείας ημών να εκδηλώσωμεν την αγάπην και την συμπάθειαν προς τους αδίκως πάσχοντας αδελφούς μας· και θα οργανώσωμεν δίκτυον ανθρωπιστικής βοηθείας προς αυτούς - εις τρόφιμα και φάρμακα και ό,τι άλλο χρειασθή, δια να συμμερισθώμεν τον πόνον των και τας υλικάς ανάγκας των, αποδίδοντες εις αυτούς το χρέος της εν Χριστώ οφειλομένης αγάπης.