Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Tοῦ
ΣεβασμιωτÜτου Μητροπολßτου Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΜÝ
τÞν χÜρη τοῦ Θεοῦ τÞν προσεχῆ ΠÝμπτη 11 τοῦ μηνüς
Ἰουλßου, θÜ μεταφερθῇ ὁ Σταυρüς τοῦ ΠρωτοκλÞτου
τῶν Ἀποστüλων Ἁγßου ἈνδρÝου, ἀπü τÞν
ἈποστολικÞ πüλη τῶν Πατρῶν, ὅπου φυλÜσσεται ὡς
θησαυρüς ἀτßμητος, στÞν Ὀρθüδοξη χþρα τῆς Ρωσßας, πρüς
εὐλογßα καß ἁγιασμü τοῦ εὐσεβοῦς Ρωσικοῦ
λαοῦ.
Οἱ
Ρῶσοι ἀδελφοß μας ἑορτÜζουν ἐφÝτος τÞν ἐπÝτειο
τῶν 1025 χρüνων ἀπü τῆς Βαπτßσεως τῶν Ρþς στüν Δνεßπερο
ποταμü. Ἔτσι, ὁ Μακαριþτατος ΠατριÜρχης Μüσχας καß πασῶν
τῶν Ρωσιῶν κ. Κýριλλος ὑπÝβαλε αἴτημα στÞν
Ἐκκλησßα τῆς ἙλλÜδος, καß διÜ τῆς Ἱερᾶς
Συνüδου στÞν ἹερÜ Μητρüπολη Πατρῶν, προκειμÝνου κατÜ τοýς λαμπροýς
ἑορτασμοýς ἐπß τῇ πανευφροσýνῳ ἐπετεßῳ νÜ μεταφερθῇ
στÞ ὁμüδοξη χþρα, τü σεβÜσμιο Ξýλο, ἐπß τοῦ ὁποßου
ἐμαρτýρησε ὁ Πρωτüκλητος Ἀπüστολος ἈνδρÝας, ὁ ὁποῖος
πρßν ἔλθῃ στÞν ΠÜτρα, διῆλθε καß ἀπü τÜ μÝρη
ἐκεῖνα.
Ὁ
Μακαριþτατος ΠατριÜρχης Μüσχας ἔθεσε τü ἐν λüγῳ αἴτημα
στÞν ἹερÜ Σýνοδο καß κατÜ τÞν ἐπßσημη ἐπßσκεψÞ του στÞν
ἈθÞνα πρßν ἀπü λßγο καιρü.
Ὁμολογῶ
ὅτι προβληματιστÞκαμε πολý, ἕως ὅτου ἀποφασßσωμε περß
τοῦ πρακτÝου. Ὁ προβληματισμüς μας ἔγινε προσευχÞ θερμÞ καß
παρÜκληση πρüς τüν Ἅγιο ἈνδρÝα, ὥστε ἄν εἶναι
θÝλημα Θεοῦ καß τοῦ ἰδßου τοῦ Ἀποστüλου
ἐπιθυμßα, νÜ πραγματοποιηθῇ ἡ ἱερÜ αὐτÞ ἀποδημßα
τοῦ Σταυροῦ τοῦ ΠρωτοκλÞτου στÞν Ρωσßα.
Ὁ
Ἅγιος μᾶς ἔδειξε τü θÝλημÜ του καß ἔδωσε τÞν συγκατÜθεσÞ
του μÝ τüν δικü του τρüπο. Μᾶς ἀπÞντησε μÝσα ἀπü
σημεῖα, διÜ τÜ ὁποῖα θÜ ὁμιλÞσωμε, ὅταν
εἶναι καιρüς. Ἐκεῖνο τü ὁποῖο δυνÜμεθα νÜ
εἴπωμε αὐτÞ τÞν ὥρα, εἶναι ὅτι ὁ
Ἀπüστολος ἈνδρÝας κατευθýνει τÜ βÞματÜ μας, μᾶς κρατεῖ
ἀπü τü χÝρι καß ὁδηγεῖ τü σκÜφος τῆς Τοπικῆς μας
Ἐκκλησßας.
Ἔτσι,
κατüπιν καß τῆς ἀπαραιτÞτου ἐγκρßσεως τῆς
Ἱερᾶς Συνüδου τῆς Ἐκκλησßας τῆς ἙλλÜδος,
ἀπεφασßσθη ἡ μεταφορÜ τοῦ Σταυροῦ τοῦ ΠρωτοκλÞτου
στÞν Ρωσßα.
Τü
γεγονüς αὐτü περιποιεῖ ἰδιαßτερη τιμÞ γιÜ τÞν
ἈποστολικÞ πüλη τῶν Πατρῶν, ἀφοῦ ὄχι μüνο
οἱ Ρῶσοι ἀδελφοß μας θÜ προσκυνÞσουν τüν χαριτüβρυτο καß
ἀτßμητο θησαυρü, ἀλλÜ καß εἰς ὅλα τÜ μÞκη καß πλÜτη
τοῦ κüσμου θÜ μεταδοθῇ δορυφορικÜ ἡ ὑποδοχÞ στßς πüλεις,
ὅπου θÜ τεθῇ εἰς προσκýνηση ὁ Σταυρüς τοῦ
Ἁγßου μας.
ΤÞν
πνευματικÞ αὐτÞ χαρÜ καß εὐλογßα θÜ γευθῇ πρþτη ἡ
Ἁγßα Πετροýπολη, ἐν συνεχεßᾳ ἡ Μüσχα, κατüπιν τü Κßεβο
τῆς Οὐκρανßας, γιÜ νÜ καταλÞξωμε στü Μßνσκ τῆς Λευκορωσßας,
ἀπ’ ὅπου καß θÜ ἐπιστρÝψωμε, πρῶτα ὁ Θεüς, στÞν
πüλη μας στßς 2 Αὐγοýστου.
ΣτÞν
Ρωσßα ἑτοιμÜζεται λαμπρÞ ὑποδοχÞ τοῦ Σταυροῦ, μÝ τÞν
συμμετοχÞ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καß Πολιτικῆς
ἡγεσßας καß ἄλλων Ἀρχῶν καß ἑκατομμυρßων Ρþσων
Ὀρθοδüξων Χριστιανῶν. ΤÞν παραμονÞ τῆς ἀναχωρÞσεως μεγÜλη
ΡωσικÞ ἀντιπροσωπεßα θÜ ἔλθῃ στÞν ΠÜτρα, μÝ εἰδικü
ἀεροσκÜφος ποý θÜ προσγειωθῇ στüν ἀερολιμÝνα τοῦ
ἈρÜξου. ΘÜ προσκυνÞσουν ἐν συνεχεßᾳ τüν ΤÜφο, τüν Σταυρü καß
τÞν ΚÜρα τοῦ Ἁγßου ἈνδρÝου, καß τÞν ἑπομÝνη
ἡμÝρα, μετÜ ἀπü δÝηση ποý θÜ γßνῃ ἐνþπιον τοῦ
Σταυροῦ, θÜ ἀναχωρÞσωμε γιÜ τüν Ἄραξο, ἀπ’ ὅπου
μÝ εἰδικÞ πÜλι πτÞση θÜ μεταφερθῇ τü πανσεβÜσμιο Ξýλο στÞν Ρωσßα.
Εἶναι
ἡ πρþτη φορÜ ποý ἐξÝρχεται, ὄχι μüνο ἀπü τÞν πüλη μας,
ἀλλÜ καß ἀπü τüν Ναü τοῦ Ἁγßου ἈνδρÝου ὁ
Σταυρüς, μετÜ τÞν ἐπανακομιδÞ του στÞν ΠÜτρα στßς 19 Ἰανουαρßου
1980.
Ἀδελφοß
μου, ὁ Θεüς εὐλüγησε ξεχωριστÜ τÞν πüλη τῶν Πατρῶν ἀποστÝλλοντας τüν Ἱερþτατο
ἈνδρÝα, ὁ ὁποῖος ἐδßδαξε, ἐποßησε
σημεῖα καß θαýματα, ὡμολüγησε ἐν παρρησßᾳ
Ἰησοῦν Χριστüν ἘσταυρωμÝνον καß ἈναστÜντα, ἵδρυσε
τÞν ἈποστολικÞ Ἐκκλησßα τῶν Πατρῶν τοποθετῶντας
πρῶτον Ἐπßσκοπο τüν Στρατοκλῆ, καß τελικÜ ἐμαρτýρησε
ἐπß τοῦ χιαστοῦ Σταυροῦ «παρÜ τü χεῖλος τῆς θαλασσßας ψÜμμου», κοντÜ στü μÝρος
ὅπου σÞμερα ὑψþνεται ὁ Ναüς του.
Ἔχομε
τü μεγÜλο, τü πνευματικü καß ἱερü προνüμιο νÜ κατÝχωμε ΤÜφο
Ἀποστολικü, τÞν ΚÜρα τοῦ ΠρωτοκλÞτου Μαθητοῦ καß τüν Σταυρü
του. Τü προνüμιο ὅμως συνιστᾶ καß εὐθýνη πνευματικÞ. Ποßα
εἶναι αὐτÞ ἡ εὐθýνη;
· ΠρÝπει νÜ διατηρÞσωμε ἀκεραßα καß ἀλþβητη τÞν παρακαταθÞκη, ποý μᾶς παρÝδωσε ὁ Ἀπüστολος ἈνδρÝας, τÞν πßστη μας δηλαδÞ, στüν Τριαδικü Θεü, τÞν συμμετοχÞ μας στÞν ΜυστηριακÞ ζωÞ τῆς Ἐκκλησßας, τüν ἀγῶνα μÝσα ἀπü τÞν νÞψη καß τÞν προσευχÞ, μÝ σκοπü τÞν θÝωση. Ἄν χρειασθῇ, καß τü αἷμα μας νÜ δþσωμε γιÜ τοῦ Κυρßου μας τÞν ἀγÜπη, ὅπως ἔπραξε ὁ Ἅγιος ἈνδρÝας. Ὁ
Κýριüς μας, ἔδωσε σÝ μᾶς τοýς Ἁγßους του,
α) ΓιÜ νÜ εἶναι ἡ
δüξα καß τü κλÝος τῆς Ἁγßας μας Ἐκκλησßας καß γιÜ νÜ
ἀνακαινßζεται μÝ τßς πρεσβεῖες τους ὅλη ἡ κτßση,
ὡς θÜ ἔλεγε ὁ Ἅγιος Νικüδημος ὁ Ἁγιορεßτης.
β)
ΓιÜ νÜ ἔχωμε παραδεßγματα πßστεως καß ὑπομονῆς στοýς πολλοýς
ἀγῶνες καß τßς δυσκολßες τῆς ζωῆς μας.
γ)
ΓιÜ νÜ τοýς ἔχωμε παρηγορßα στÞν ἐπß γῆς πορεßα μας,
ἰδιαßτερα σÝ καιροýς καß χρüνους ἀπαρÜκλητους, ὅπως
εἶναι οἱ σημερινοß.
δ)
ΓιÜ νÜ τοýς μιμοýμεθα στßς ἀρετÝς καß στÞν θυσßα ὑπÝρ τοῦ
ἘσφαγμÝνου Ἀρνßου, τοῦ Κυρßου μας Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
ΜακÜρι
καß μεῖς καθ’ ἡμÝραν νÜ συνειδητοποιοῦμε αὐτÞ τÞν
μεγÜλη δωρεÜ τοῦ Θεοῦ στÞν πüλη μας καß τÞν θαυμαστÞ προστασßα
τοῦ Ἁγßου Ἀποστüλου ἈνδρÝου καß νÜ μιμοýμεθα τßς
ἀρετÝς του.
ΜακÜρι
καß οἱ Ρῶσοι ἀδελφοß μας νÜ δεχθοῦν πλουσßα τÞν χÜρη
τοῦ Θεοῦ, διÜ πρεσβειῶν τοῦ ΠρωτοκλÞτου.
Ζητοῦμε
τßς θερμÝς προσευχÝς σας, ὥστε ἡ μετÜβασÞ μας μÝ τüν Σταυρü
τοῦ Ἁγßου μας στÞν Ρωσßα, ἡ ἐκεῖ παραμονÞ μας,
ἀλλÜ καß ἡ ἐπιστροφÞ μας ἐνταῦθα, νÜ
ἀποβοῦν εἰς δüξαν Θεοῦ, εἰς ἔπαινον
τῆς Ἁγßας Του Ἐκκλησßας, εἰς βοÞθειαν τοῦ
Ρωσικοῦ Λαοῦ καß εἰς πνευματικÞν προβολÞν τῆς ΠÜτρας,
ἡ ὁποßα μÝ τÞν χÜρη ποý ἔχει ἀπü τüν Θεü,
εὐχüμεθα νÜ γßνεται διαρκῶς φÜρος τηλαυγÞς τῆς
ΟἰκουμÝνης.
Σᾶς
προσκαλοῦμε τÞν παραμονÞ τῆς ἀναχωρÞσεþς μας, ΤετÜρτη 10
Ἰουλßου, στüν Ἑσπερινü ποý θÜ τελÝσωμε στüν ΝÝο Ἱερü Ναü
τοῦ Ἁγßου ἈνδρÝου, στßς 7 τü ἀπüγευμα, στüν
ὁποῖο θÜ συμμετÝχῃ καß ἡ ΡωσικÞ ἀποστολÞ.
Ὁμοßως καß τÞν ἑπομÝνη ἡμÝρα, ΠÝμπτη 11 τοῦ μηνüς, στÞν
τελετÞ ἀναχωρÞσεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἁγßου, ποý θÜ
λÜβῃ χþρα στüν ἴδιο Ναü στßς 7-8π.μ.
ΜÝ τüν νοῦ μας καß τÞν καρδιÜ
μας στραμμÝνα ἐν εὐγνωμοσýνῃ στüν ΠροστÜτη καß Πολιοῦχο
μας Ἅγιο ἈνδρÝα, γονατßζομε μπροστÜ στüν Σταυρü του καß
ψÜλλομε∙
«Τοῦ Σταυροῦ Σου τü ξýλον
προσκυνοῦμεν, Ἀπüστολε,
ὅτι ἐν αὐτῷ προσηλþθης,
ὦ ἈνδρÝα πανεýφημε,
δεξÜμενος τÞν σταýρωσιν Χριστοῦ, ὡς
τοýτου μαθητÞς καß μιμητÞς. Ἡμεῖς δÝ αὖθις τüν Σταυρüν Σου
ὡς θησαυρüν ἀτßμητον κεκτÞμεθα, δüξα ἀναβοῶντες
τῷ Πατρß,
δüξα τῷ ΣÝ καλÝσαντι, δüξα τῷ
ἘπιφοιτÞσαντι ἐν Σοß,
θεῖε Πρωτüκλητε».
|