Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Πατρῶν καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κύριε Νικόδημε,
Ἐλλογιμώτατε κύριε Πρύτανι,
Ἐλλογιμώτατοι κύριοι Καθηγηταί,
Ἐκλεκτοί συνδαιτυμόνες,

Μέ εὐφρόσυνον εὐχαριστίαν καί χαράν συνεστιαζόμεθα εἰς τήν εὐλογημένην ὑλικήν ταύτην τράπεζαν, μετά τήν εὐλογημένην πανδαισίαν, τήν ὁποίαν ἀπηλαύσαμεν εἰς τάς αἰθούσας τῆς γνώσεως τοῦ ἐγκρίτου Πανεπιστημίου τῶν Πατρῶν. Εὐχαριστοῦμεν καί δι΄ ἐκείνην τήν πανδαισίαν καί δι΄ αὐτήν τήν εὐωχίαν, καί πολύ περισσότερον διά τήν προσωπικήν κοινωνίαν, ἡ ὁποία συνοδεύει καί δίδει ἀξίαν εἰς ὅλα τά ἄλλα.

Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἀντικείμενον, εὑρισκόμενον εἰς σχέσιν φυσικῆς ἀναφορᾶς ἤ ἐξαρτήσεως πρός ἄλλα ἀντικείμενα, ὡς ἡ γῆ ἐν σχέσει πρός τόν ἥλιον καί ὁ ἥλιος ἐν σχέσει πρός τό ἡλιακόν καί τό γαλαξιακόν οὐράνιον σύστημα, ἤ τά ἄτομα ἐν σχἐσει πρός τά μόρια κλπ. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πρόσωπον καί εὐρίσκεται εἰς σχέσιν προσωπικήν πρός τά ἄλλα ἀνθρώπινα καί θεῖα πρόσωπα. Δι΄ αὐτό καί ἡ ὀρθόδοξος χριστιανική ἀγωγή δέν προσπαθεῖ νά ἀλλοιώσῃ μόνον ἤ νά βελτιώσῃ τάς ἰδιότητας τοῦ ἀνθρωπίνου ἀτόμου, ὅπως μαγνητίζωμεν τόν σίδηρον ἤ μορφοποιοῦμεν οἱανδήποτε ὕλην, δέν ἐπιδιώκει νά μεταπλάσῃ ἁπλῶς τόν ἄνθρωπον εἰς φορέα ἀρετῶν, εἰς καλόν κἀγαθόν μόνον. Ἐπιδιώκει νά ἀποκαλύψῃ τήν ἐνίοτε λανθάνουσαν προσωπικήν ἰδιότητα τοῦ ἀνθρώπου καί νά χειραγωγήσῃ αὐτόν εἰς τήν προσωπικήν συνάντησιν μετά τοῦ τελείου ἀνθρώπου, τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ, ὥστε νά ομοιωθῇ πρός Αὐτόν διά μιᾶς πλήρους, ἀνιδιοτελοῦς καί γνησίας προσωπικῆς ἀποδοχῆς καί ἀλληλοπεριχωρήσεως, ἡ ὁποία ἐπιτυγχάνεται διά τῆς ἀγάπης. Ἡ σχέσις, λοιπόν, τοῦ χριστιανοῦ πρός τόν Χριστόν δέν εἶναι σχέσις κρινομένου πρός Κριτήν (ὁ Κύριος ἐδήλωσεν ὅτι δέν ἦλθε διά νά κρίνῃ ἄλλά διά νά σώσῃ τόν κόσμον), οὐδέ σχέσις παραβάτου πρός δικαστήν, ἀλλά σχέσις θεουμένου πρός τό ἀρχέτυπον, σχέσις ταυτιζομένου ἐξ ἀγάπης πρός τό πρότυπον, σχέσις προσωπικῆς μεθέξεως εἰς τό εἶναι τοῦ ἄλλου, ὑπάρξεως ἐν Χριστῷ καί ὄχι αὐτονομημένης καί ἀπροσώπου, ἐγωκεντρικῆς (ἔστω καί ἐναρέτου) ἤ αὐτιστικῆς.

Ο Πατριάρχης υπογράφει στο βιβλίο επισκεπτών της Αχάϊα Κλάους

Τοιαύτην ἔχοντες πίστιν καί ἐμπειρίαν ἀπολαμβάνoμεν ἐν πληρότητι τήν χαράν τῆς προσωπικῆς σας παρουσίας εἰς τήν τράπεζαν αὐτήν καί δι΄ αὐτό, ὑψοῦντες τό κύπελλον προπίνομεν ὑπέρ διατηρήσεως καί ἀναπτύξεως τῶν ἐν ἀγάπῃ προσωπικῶν σχέσεων καί δεσμῶν, ὑπέρ ὑγείας καί πάσης προόδου τῶν ἀγαπητῶν συνδαιτυμόνων, ὑπέρ πάσης ἄνωθεν στηρίξεως καί προαγωγῆς τοῦ φιλοξενοῦντος ἡμᾶς Πανεπιστημίου τῶν Πατρῶν καί ὑπέρ παντός τοῦ λαοῦ τῆς πόλεως ταύτης.