ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ της Α.Θ.Π. ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΝ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΤΡΩΝ, υπό του ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

---

 

Ἡ  Ἐκκλησία τῶν Πατρῶν ἡ κοινόν ἔχουσα πάτρωνα μετά τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν τόν Πρωτόκλητον, ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει, ἐν βαθυτάτῳ σεβασμῷ καί ἱερᾷ συγκινήσει, ὑποδέχεται τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, τήν Σεπτήν τῆς Ὀρθοδοξίας καί Ἁγίαν Κορυφήν, παρουσίᾳ καί τῆς Αυτοῦ Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἐλλάδος κ.κ. Ἰερωνύμου.

 

Ἦχος ἑορταζόντων καί φωνή ἀγαλλιάσεως πληροῖ σήμερον τόν πανίερον καί πανσεβάσμιον αὐτόν Ναόν, ὁ ὁποῖος πρό ἑκατόν ἀκριβῶς ἐτῶν ἐθεμελιοῦτο, ἵνα ὑψωθῇ ὡς μνημεῖον τῆς πρός τόν Θεόν πίστεως καί τῆς πρός τόν Πρωτόκλητον Ἀπόστολον τιμῆς τῶν εὐσεβῶν τέκνων τῆς Πόλεως ταύτης. Εὐχαριστοῦμεν τόν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεόν ἡμῶν, διότι ηὐδόκησεν, ἵνα ἡ Ὑμετέρα προσκυνητή Παναγιότης, ἔλθῃ ἐπί τῇ ἱερᾷ καί μεγάλῃ ταύτῃ ἐπετείῳ πρός ἡμᾶς, ἵνα παράσχῃ τήν Πατριαρχικήν Αὐτῆς εὐλογίαν καί τόν πατρικόν ἀσπασμόν. «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν». Τῷ ὄντι, ἡ ἐν μέσῳ ἡμῶν περισπούδαστος παρουσία, τοῦ Γεραροῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, συνιστᾶ διά τήν Ἱεράν Μητρόπολιν ἡμῶν, ἀφορμήν δοξολογίας πρός τόν Πανάγιον Θεόν ἀλλά καί θερμῶν ἐν εὐγνωμοσύνῃ πρός Ὑμᾶς εὐχαριστιῶν διότι ἐπιδαψηλεύετε πρός τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, τήν τιμήν καί τήν εὐλογίαν τῆς ἱστορικῆς καί μεγάλης αὐτῆς ἡμέρας.

 

Ὁ εὐαγής Ἱερός Κλῆρος, οἱ ἥρωες αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται μέ συνείδησιν εὐθύνης διά τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ καί διά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, κατασπάζονται τήν τιμίαν δεξιάν Σας καί ἐξαιτοῦνται διά τοῦ Ἐπισκόπου των τάς Ἁγίας Πατριαρχικάς εὐχάς Σας, προκειμένου νά συνεχίσουν τόν Ἱερόν ἐν τῇ κοινωνίᾳ ἀγῶνα των, ὁδηγοῦντες ψυχάς ἀθανάτους εἰς νομάς σωτηρίους.

 

Οἱ εὐσεβεῖς Ἄρχοντες τοῦ τόπου μας καί ὁ πιστός τοῦ Κυρίου Λαός, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων, νεανίσκοι καί παρθένοι, ἐξῆλθον σήμερον εἰς ὑπάντησιν τῆς Σεπτῆς τῆς Ὀρθοδοξίας κορυφῆς, δηλοῦντες τήν ἀφοσίωσίν των εἰς τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί τήν ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλην Ἐκκλησίαν, ἀλλά καί τόν σεβασμόν των πρός τήν Γεραράν καί Σεβασμίαν ὑμετέραν Παναγιότητα.

 

Αὐτός ὁ Λαός, Παναγιώτατε, εἶναι εὐγενής καί γνωρίζει νά τιμᾶ τά Ἱερά τῆς Ἐκκλησίας Πρόσωπα, ὡς καί τά θέσμια Αὐτῆς, ὅπως γνωρίζει ὅτι ὁ Ἀποστολικός θρόνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, οἰακοστρόφον τοῦ ὁποίου ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ἀνέδειξεν τήν Ὑμετέραν Παναγιότητα, ἐκπέμπει πρός τόν κόσμον ὅλον, τό λυτρωτικόν καί σωτήριον Φῶς τῆς ἀκοιμήτου καί φεγγοβόλου Ἱερᾶς Κανδήλας τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί μαρτυρεῖ καί διατρανώνει εἰς τάς ἐσχατιάς τοῦ σύμπαντος, τό τῆς λαμπρᾶς ἀλλά καί μαρτυρικῆς της Ἱστορίας θάμβος καί τήν Ἐσταυρωμένην δόξαν τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας.

 

Αὐτός ὁ Λαός εἰς τό Τίμιον Πρόσωπόν Σας, τό ἀκτινοβολοῦν τήν ἀγάπην καί τήν θερμότητα τῆς οἰκειότητος, ἀτενίζει διαχρονικῶς τό Μαρτυρικόν Φανάριον, τό ἀπό αἰώνων ἐν αἵμασι καί θυσίαις πολλαῖς συντηροῦν, ἐν μέσῳ περιπετειῶν καί δακρύων, προσευχῶν καί πορείας πρός τόν Γολγοθᾶν, ἄσβεστον τήν λαμπάδα τῆς πίστεως καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀφοῦ γνωστόν τοῖς πᾶσι τυγχάνει ὅτι ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία εἰς τήν θαλπωρήν τοῦ θρόνου της, διετήρησεν ἀλώβητον τήν γλῶσσαν, ἐθέρμανε τήν Ἐθνικήν συνείδησιν καί ἐξέθρεψεν τήν προσδοκίαν τῆς παλλιγγενεσίας τοῦ Γένους ἡμῶν καί ἀκόμη ὅτι τό Ἱερόν Φανάριον διατηρεῖ τό φῶς τῆς ἑνότητος  τῆς Ἁγίας ἀνά τόν Κόσμον Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἡ Πρωτόθρονος Ἐκκλησία δέν εἶναι μόνον μία Ἱστορία, ἀλλά καί μία ζῶσα πραγματικότης ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τόν Οἰκουμενικόν χαρακτῆρα τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἐποχή μας καί τήν μεγίστην διακονίαν του εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, προβάλλουσα ὡς σημεῖον σωτηρίας τόν Σταυρόν καί ὡς στόχον τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου. Αὐτός ὁ Λαός ἀκόμη, ἀναγνωρίζει καί διακηρύττει ὅτι ὁ Πατριαρχικός θρόνος εἶναι στερεωμένος εἰς τά αἵματα μαρτύρων καί ἡρώων τῆς πίστεως καί τοῦ ἔθνους καί προβάλλει, αὐτός ὁ ἱερός καί μαρτυρικός θρόνος, τό ἀειλαμπές μεγαλεῖον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία διασώζει ἀσκητικά τήν εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου καί τόν ὁδηγεῖ εἰς θέαν τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ καί τέλος ὅτι αὐτός ὁ θρόνος εἶναι τό ἄσειστον βάθρον ἐπί τοῦ ὁποίου ἐρείδονται αἱ ἐλπίδες τοῦ κόσμου. Αὐτάς τάς ἐλπίδας τάς ἐνσαρκώνετε ὑμεῖς Παναγιώτατε, ὁ ὁποῖος μέ ἱερόν ζῆλον καί πύρινον λόγον, ἀκριβές Ὀρθόδοξον φρόνημα καί προσήλωσιν εἰς τά Ἱερά καί ἅγια, τά ἀπαραχάρακτα καί ἀδιαπραγμάτευτα τῆς Ἐκκλησίας θέσμια καί δίκαια τοῦ Γένους ἡμῶν, ἐργάζεσθε νύκτα καί ἡμέραν, ἔχοντες πρό ὀφθαλμῶν τό ἱερόν χρέος ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων.

 

Εἰς αὐτούς τούς φεγγοβόλους ὀφθαλμούς, ὁρῶμεν τήν χάριν τοῦ Θεοῦ τήν δοθεῖσαν Ὑμῖν, ἵνα ἵστασθε ἐπί κεφαλῆς τῆς μεγάλης Νηός, μάλιστα σήμερον εἰς μίαν ἐποχήν ἥτις χαρακτηρίζεται ἐξόχως ὑπό τῶν πολλῶν προβλημάτων, σχέσιν ἐχόντων μέ αὐτήν ταύτην τήν ἀξίαν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μέ τήν ἀξίαν τῆς ζωῆς ἐπί τῆς γῆς, μέ τήν  προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος, συνελόντ' εἰπεῖν μέ τήν κτίσιν ὁλόκληρον καί ἀγωνίζεσθε δίδοντες τήν μαρτυρίαν ὅτι ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, θυσιαστικά χαρίζεται καί προσφέρεται, ὑπερβαίνουσα τόπον, χρόνον, διακρίσεις φυλῆς, φύλλου, γλώσσης καί πολιτικοκοινωνικῶν συστημάτων. Χαίρομεν ἰδιαιτέρως διότι εἰς τοιαύτας κρισίμους διά τόν κόσμον καί τόν πλανήτην μας στιγμάς, ὁ Κύριος ἔδωκε τήν εὐλογίαν, ὥστε μία τοιαύτη ἀκτινοβόλος προσωπικότης, νά προΐσταται τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

 

Ἡμεῖς Παναγιώτατε, διαβεβαιοῦμεν ὅτι υἱϊκῶς καί ταπεινῶς συνοδεύομεν τήν Ὑμετέραν ὑψηλήν καί σεβασμίαν Κορυφήν ἐν ταῖς προσευχαῖς, διά τῶν θερμῶν πρός Κύριον δεήσεων ὑπέρ Ὑμῶν, ἐν τοῖς ἀγῶσι μέ τούς ἰδικούς μας ἀγῶνας, ὥστε ὁ Ὑμέτερος Σταυρός, εἰ δυνατόν, ἐλαφρύτερος νά ἀποβαίνῃ, ἐν ταῖς πορείαις ἀνά τήν Οἰκουμένην, νοερῶς συνοδεύοντες, ὡς οἱ υἱοί τόν πατέρα καί ἐν ἀγαλλιάσει ἐν Κυρίῳ καυχώμενοι διά τοῦ ἔργου, τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, τό μέγεθος.

 

Παναγιώτατε, μέ πηγαῖα τά αἰσθήματα σεβασμοῦ καί τιμῆς, Σᾶς ὑποδεχόμεθα εἰς τήν εὐλογημένην πόλιν μας καί παρακαλοῦμεν θερμῶς, ὅπως ὑψώσητε τάς Ἁγίας Χεῖρας σας καί εὐλογήσητε τόν Ἱερόν μας Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ καί φιλόθεον Λαόν μας, ὅστις ἀγαλλομένῳ ποδί σήμερον καί αὔριον θά ραίνῃ ἐν σεβασμῷ καί τιμῇ, τήν σεβασμίαν Μορφήν Σας μέ τά μῦρα τῆς πολλῆς καί βαθείας υἱϊκῆς ἀγάπης καί τῆς εὐγνωμοσύνης του.

 

Εἴς τινα μέρη τῆς Ἑλλάδος, ἐπί τῇ ὑποδοχῇ Ἀρχιερέως, ψάλλουσιν ὡραιότατον ἆσμα, ἀπό τό ὁποῖον ἐπιτρέψατέ μοι, ἵνα ἐρανισθῶ, σημεῖα τινά προσαρμοσθέντα καταλλήλως διά τήν σημερινήν λαμπράν ἐπί τῇ ὑποδοχῇ τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, σύναξιν, προσφέρων τόν χαιρετισμόν τῆς ὑποδοχῆς καί τόν ἐν σεβασμῷ πηγαίῳ υἱϊκόν ἀσπασμόν ἐξ ὀνόματος τοῦ τε Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ Εὐσεβοῦς Λαοῦ τῆς τῶν Πατρέων Ἁγιωτάτης Συνεκλεκτῆς.

 

Ὡς εὖ παρέστης αναφωνεῖ

Δῆμος Πατρέων, μιᾷ φωνῇ.

Ὡς φωτοβόλος θεῖος ἀστήρ

ὦ Πατριάρχα, κλεινέ Πατήρ.

 

Ἰδού χορεία παίδων φαιδρά

αναφωνεῖ σοί τό ὠσανά

 

Τάς εὐλογίας τοίνυν ἡμῖν

Παράσχου Πάτερ, σεπτέ Ποιμήν

καί τάς εὐχάς σου θεοπειθεῖς

ἐπιδαψίλευσον ἐκ ψυχῆς.

 

Καί πρίν ἤ κλείσω τήν προσλαλιάν μου ταύτην, παρακαλῶ ὅπως δεχθῆτε Παναγιώτατε, ἐξ' ὀνόματος τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως καί Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, εἰς ἔνδειξιν βαθυτάτου σεβασμοῦ καί μεγίστης πρός τό πρόσωπον Ὑμῶν τιμῆς καί ἀγάπης, τήν Ἀνωτάτην τιμητικήν διάκρισιν τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τόν Μεγαλόσταυρον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἥτις διά πρώτην φοράν ἀπονέμεται εἰς Ὑψηλόν Πρόσωπον. Δέξασθε, οὖν, Παναγιώτατε, τήν ὑψηλήν ταύτην διάκρισιν τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί ἐπιτρέψατέ μοι, ἵνα περιβάλω Ὑμᾶς μέ τά διακριτικά αὐτῆς διάσημα.

 

Ὡς εὖ παρέστητε Παναγιώτατε.