Οί κάτοικοι τοῦ χωριοῦ εἵναι ὅλοι ποντιακῆς καταγωγῆς καί βρέθηκαν ἐκεῖ μετά τούς διωγμούς τῶν Ἐλλήνων Ποντίων ἀδελφῶν μας ἀπό τίς ἀλησμόνητες καί ἔνδοξες πατρογονικές Ἑλληνικές Ὀρθόδοξες ἑστίες τους.

Μέ τήν φλόγα τῆς πίστης στό Θεό καί τήν προσήλωση στήν Ἐλληνοθρόδοξη  παράδοση πού γαλούχησε τόσες γενεές Ἑλλήνων, πορεύονται οἱ ἀδελφοί μας τοῦ Ἀπιδεῶνος, διατηροῦντες τήν ξεχωριστή ὀμορφιά καί χάρη καί  δροσιά, τῶν  ζώπυρων τοῦ Γένους μας.

Ὅλοι τους μέ πρῶτο τόν Ἱερέα τους π. Νικόλαο Μωϋσίδη, έργάσθηκαν καί  ἀγωνίστηκαν, κάτω ἀπό τίς  εὐλογίες καί  τίς ὁδηγίες τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὥστε νά ἀποκατασταθῇ  ὁ Ἱερός Ναός καί ἀκόμη λαμπρότερος ἀπό πρῶτα νά παραδωθῄ στή Θεία Λατρεία.

Γιά ὅλα αὐτά τούς ἐπήνεσε ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ ἐτόνισε τήν ἀνάγκη διατηρήσεως ὡς κόρης ὀφθαλμοῦ τῆς ἁγίας καί ἀμωμήτου  ἡμῶν πίστεως, τῆς παραδόσεως τοῦ Γένους μας καί  τῆς παραμονῆς μέσα στό πνεῦμα τῆς  ἑνότητας καί τῆς ἀγάπης, μεταξύ μας ὥστε να προχωρήσωμε ἀντιμετωπίζοντας τίς ὅποιες δυσκολίες τῶν καιρῶν.