ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ
Παλαιότερα εἴχαμε μέ εἰδικό φυλλάδιο μας (ἐπιγραφόμενο «Παιδί μου, πρόσεχε!») ἀπευθυνθῆ στά παιδιά μας, προκειμένου νά συστήσωμε μέ πολλή ἀγάπη νά προσέχουν, ὥστε νά ἀποφεύγουν τίς δυσάρεστες συνέπειες ἐκ τῆς ἀμελείας ἤ ἄλλης αἰτίας κατά τήν ὁδήγηση.
Κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας ἀνεγνώσαμε σέ ἔγκριτη ἐφημερίδα τῶν Πατρῶν (ΓΝΩΜΗ, 9/10/2013) στοιχεῖα ἐξόχως ἀνησυχητικά, θά λέγαμε σοκαριστικά, γιά τά δυστυχήματα σέ δρόμους, καί μάλιστα ἐλυπήθημεν σφόδρα ἐκ τῆς πληροφορίας, ὅτι ἡ περιοχή μας κατέχει μιά ἀπό τίς πρῶτες θέσεις ὡς πρός αὐτό τό ζήτημα. (Κατά τόν μῆνα Σεπτέμβριο μόνο, εἴχαμε στήν Δυτική Ἑλλάδα 7 νεκρούς, 10 σοβαρά τραυματισμένους καί 48 ἐλαφρύτερα).
Ἔτσι ἀποφασίσαμε γιά μιά ἀκόμη φορά, νά ἐκφράσωμε τήν πολλή μας πατρική ἀγάπη καί τήν θερμή παράκληση, ὥστε ὁ καθένας νά προσέχῃ τόν ἑαυτό του στόν δρόμο, ἀλλά καί τούς ἄλλους.
Τά συνήθη αἴτια τῶν τροχαίων δυστυχημάτων, ὡς ἔχει διαπιστωθῆ ἀπό τίς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες, εἶναι:
1. Ἡ ὑπερβολική ταχύτητα. Τό «σπεῦδε βραδέως», τό ὁποῖο παλαιότερα ἐλέγετο εὐκαίρως-ἀκαίρως, πιστεύομε ὅτι πρέπει ἀπόλυτα νά υἱοθετηθῇ, οὕτως ὥστε νά φθάνωμε στόν προορισμό μας μέ ἀσφάλεια.
2. Ἡ παράνομη προσπέραση καί ἡ παραβίαση τῆς προτεραιότητας, μάλιστα σέ σημεῖα τά ὁποῖα ἀποτελοῦν κίνδυνο γιά τούς ὁδηγούς. Γιατί νά ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀπροσεξία; Πολλάκις παρατηροῦμε κατά τήν ὁδήγηση ἕνα παράξενο ἐκνευρισμό στούς ὁδηγούς, ὁ ὁποῖος εἶναι καταστροφικός ἀφοῦ θέτει σέ κίνδυνο τίς ζωές τῶν ἀνθρώπων, ἕνεκα τῆς κακῆς ὁδήγησης.
3. Ἡ παραβίαση τοῦ φωτεινοῦ σηματοδότη ἤ τοῦ «ΣΤΟΠ», ἡ ὁποία σέ οὐδεμία περίπτωση δύναται νά δικαιολογηθῇ.
4. Ἡ ὁμιλία στό κινητό τηλέφωνο. Δυστυχῶς, κατά τήν ὥρα τῆς ὁδήγησης, ἡ ἐνασχόληση μέ τό τηλέφωνο θέτει σέ κίνδυνο τήν ζωή μας, ἀφοῦ ἀφ’ ἑνός μέν μᾶς ἀποσπᾷ τήν προσοχή, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἐπηρεάζει τήν ψυχολογία μας μέ τά ἀνάλογα ἀποτελέσματα. Δυστυχῶς πλέον δέν κάνομε χρήση τῆς τεχνολογίας καί δή τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου, ἀλλά κατάχρηση, ἡ ὁποία ὡς οἱ πάντες γνωρίζομε, ἀλλά καί ἐπιστημονκῶς ἀποδεδειγμένο εἶναι, θέτει σέ πολλούς κινδύνους τήν ὑγεία μας.
5. Ἡ κατανάλωση οἰνοπνευματωδῶν ποτῶν. Γιατί ἄραγε, ἐφ’ ὅσον θά ὁδηγήσωμε, πρέπει νά καταναλώνωμε οἰνοπνευματώδη ποτά, τά ὁποῖα θά μᾶς φέρουν ζάλη, ὑπνηλία, ἀκόμη καί μέθη, καί θά θέσουν τήν ζωή μας σέ κίνδυνο;
6. Ἡ μή χρήση τῆς ζώνης ἀσφαλείας. Περί αὐτοῦ τοῦ θέματος ἔχουν πολλάκις μιλήσει οἱ εἰδικοί ἐπισημαίνοντας τούς κινδύνους, στούς ὁποίους θέτομε τόν ἑαυτό μας, ἐφ’ ὅσον δέν χρησιμοποιοῦμε τήν ζώνη ἀσφαλείας. Μόνο στήν Ἑλλάδα παρατηρεῖται αὐτή ἡ ἀπειθαρχία καί στό συγκεκριμένο θέμα, ἀλλά καί σέ ἄλλα. Ὑπάρχει ἔλλειψη παιδείας. Σέ ἄλλες χῶρες εἶναι ἀδιανόητο νά ὁδηγήσουν ἤ νά εἰσέλθουν στό αὐτοκίνητο χωρίς νά κάμουν χρήση τῆς ζώνης ἀσφαλείας.
7. Ἡ μή χρήση τοῦ κράνους ἀπό τούς ὁδηγούς τῶν μηχανῶν. Εἶναι μεγάλη ἡ παράλειψη καί θέτει σέ ἄμεσο κίνδυνο τήν ζωή τοῦ ὁδηγοῦ. Πολλά θανατηφόρα κρούσματα ἔχουν προέλθη ἀπό τήν μή χρήση τοῦ κράνους. Γιατί νά μή προφυλάσσουν τήν ζωή τους, τά παιδιά μας κυρίως, πού ὁδηγοῦν μηχανές;
8. Ἡ ὁδήγηση σέ μεγάλη ἡλικία. Τά ἀνθρώπινα ἀντανακλαστικά δέν εἶναι σέ ὅλες τίς ἡλικίες τά ἴδια. Γιά τόν λόγο αὐτό πρέπει νά ἔχωμε τήν αἴσθηση τοῦ μέτρου στήν ζωή μας καί τήν συνείδηση ὅτι, τά χρόνια περνοῦν καί κάποιες ἀπό τίς δυνάμεις μας, σωματικές ἤ διανοητικές, μειώνονται καί σταδιακά μᾶς ἐγκαταλείπουν.
9. Ἡ κακή κατάσταση τῆς ὁδοποιΐας, τόσο στά μεγάλα ἐθνικά δίκτυα, ὅσο καί στούς ἄλλους δρόμους. Δυστυχῶς οἱ ὑπεύθυνοι ἀπό πλευρᾶς πολιτείας πλειστάκις ἀδιαφοροῦν, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑπάρχουν τεράστια προβλήματα στούς δρόμους τῆς πατρίδος μας. Παρά τό ὅτι πληρώνομε διόδια, καί μάλιστα τό ποσό εἶναι ὑψηλό, ἐν τούτοις οἱ δρόμοι μας καί κυρίως —καί τό λέγομε μέ πόνο ψυχῆς αὐτό— κυρίως στήν Δυτική Ἑλλάδα, εὑρίσκονται σέ κακή κατάσταση. Ἀναμένομε διακαῶς νά φτάσουν σέ πέρας οἱ ἐργασίες στήν Ὁλυμπία ὁδό ἀλλά καί στήν Ἰονία, ὥστε νά διευκολυνθῇ ὁ μέγας ὄγκος τῶν ταξιδιωτῶν, πού διέρχονται ἀπό τά συγκεκριμένα ὁδικά δίκτυα.
10. Ἡ ἔλλειψη ἀστυνομικοῦ προσωπικοῦ, ὥστε νά ὑπάρχῃ ἡ ἀπαραίτητη φύλαξη στούς δρόμους καί νά ἐλέγχονται ἀποτελεσματικά οἱ παραβάσεις, πού γίνονται ἀπό τούς ὁδηγούς.
Συγχαίρομε τούς Ἀστυνομικούς, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται γιά τήν προστασία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καί μέ αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων ἀναλίσκονται ἐφαρμόζοντας τά μέτρα ὁδικῆς ἀσφάλειας γιά τήν ἀσφαλῆ ὁδήγηση καί τήν πρόληψη τῶν τροχαίων δυστυχημάτων.
Θά μπορούσαμε νά σημειώσωμε καί ἄλλα σχετικά μέ τίς αἰτίες τῶν τροχαίων δυστυχημάτων. Τό σημαντικό ὅμως εἶναι, νά κατανοήσωμε ἀπό τά ἀποτελέσματα, τήν ἀνάγκη προστασίας τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἀλλά καί τῶν συνανθρώπων μας.
Ἡ χώρα μας κάθε χρόνο χάνει στήν ἄσφαλτο μιά κωμόπολη, καί μάλιστα σέ παραγωγική ἡλικία, ἐξ αἰτίας τῶν τροχαίων ἀβλεψιῶν, παραλείψεων, κ.λ.π.
Εἶναι πολυτέλεια σέ τέτοιες ἐποχές, πού ἡ πατρίδα μας σέ κάθε τομέα ἔχει ἀνάγκη τά παιδιά της, αὐτά νά σκοτώνονται στούς δρόμους, πληρώνοντας τόν φόρο τῆς ἀσφάλτου μέ τό αἷμα τους.
Ἀλλά καί ἡ ἄλλη παράμετρος πρέπει νά μᾶς συγκλονίσῃ τό ἴδιο μέ τήν πρώτη. Τό ὅτι πολλοί ἀδελφοί μας, εἴτε γιά χρόνια ταλαιπωροῦνται στά νοσοκομεῖα ὕστερα ἀπό τέτοιες περιπέτειες, εἴτε παραμένουν γιά ὅλη τους τήν ζωή καθηλωμένοι στό κρεββάτι ἤ σέ ἀναπηρικό καροτσάκι.
Ἐμεῖς πρῶτα ἀπ’ ὅλα ὑψώνομε τά μάτια μας στόν Θεό καί παρακαλοῦμε νά ἔχῃ ὑπό τήν σκέπη Του ὅλους καί ἰδιαίτερα τούς νέους μας, οἱ ὁποῖοι συνεχῶς, καί γιά τήν ἐργασία τους, καί γιά ἄλλες καθημερινές ἀνάγκες, εἶναι ἀπαραίτητο νά ὁδηγοῦν.
Ἐπίσης, παρακαλοῦμε τούς σχετιζομένους μέ τήν ὑπόθεση αὐτή ἁρμοδίους φορεῖς, νά ἐξαντλοῦν τίς προσπάθειές τους καί πιστοί στό καθῆκον τους νά συμβάλλουν, ὄχι ἁπλῶς στήν μείωση τῶν τροχαίων δυστυχημάτων, ἀλλά στήν ἐξάλειψή τους.
Τέλος, ὅπως ἔχομε πράξει καί ἄλλη φορά, μέ πολύ πόνο ψυχῆς καί μέ πολλή ἀγάπη παρακαλοῦμε ὅλους, μικρούς καί μεγάλους, ἰδιαίτερα τούς νέους μας, νά προσέχουν στόν δρόμο, νά ἀγαποῦν τήν ζωή τους καί νά τήν διασφαλίζουν, γιατί ἡ ζωή εἶναι τό ὡραιότερο δῶρο τοῦ Θεοῦ.