ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ 2015 ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2015
Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ
Πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Παιδιά μου εὐλογημένα, Μέσα σέ ἕνα κόσμοἀλλοτριωμένο ἀπό τήν φθορά καί τήν ἁμαρτία, γεμάτο πόνο ἀπό τήν ἀποστασία, πληγές ἀπό τήν ἀποτυχία, ἀνυποψίαστο ἐν πολλοῖς γιά τήν αἰωνιότητα καί τήν ἀθανασία, “τολμάει” ὁ Θεός νά κάνῃ καί πάλι τήν ὑπέρβαση, ταπεινούμενος ἀνερχόμενος στό Σταυρό καί κατερχόμενος μέχρις Ἅδου ταμείων, γιά νά δώσῃ τήν δυνατότητα νά λυτρωθοῦν οἱ ἄνθρωποι καί νά ἀνακαινισθῇ ἡ κτίση ὁλόκληρη. Ἐμφανίζεται ἐνώπιόν μας, ὅπως στούς Μαθητάς Του, δεικνύοντας τούς τύπους τῶν ἥλων καί μᾶς καλεῖ ὄχι ἁπλῶς νά πληροφορηθοῦμε, ἀλλά νά διαπιστώσωμε, ὅτι εἶναι ὁ Κύριός μας καί ὁ Θεός μας. Βεβαιωνόμεθα ὅτι εἶναι ὁ νικητής τοῦ θανάτου, ὅτι εἶναι τό Φῶς, ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ζωή. Ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ὁ φυσικός χῶρος τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ οἰκία τοῦ Πατρός του, ὁ Οὐρανός δηλαδή, τόν ὁποῖον παροντοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία οὖσα φωτοφόρο παλάτιο, παστάδα χαρᾶς καί εὐφροσύνης, χῶρος κοινωνίας μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο γιατί ὅλα ἐντός αὐτῆς, τῆς Ἐκκλησίας δηλαδή, νοηματοδοτοῦνται ἀπό τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως. Μύρια στόματα σήμερα μαζί τούς Ἀγγέλους, τά ἐπίγεια μαζί μέ τά οὐράνια, ψάλλουν ἐν χαρᾷ. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, Σήμερα ζοῦμε τό πασχαλινό πανηγύρι. Γιορτάζομε τό πέρασμά μας ἀπό τήν φθορά στήν ἀφθαρσία, ἀπό τά πρόσκαιρα στά αἰώνια. Ποιός θέλει, ἀδελφοί μου, νά ζῇ στό σκοτάδι; Οὐδείς. Ἄν τό αἰσθητό σκοτάδι εἶναι τόσο φοβερό, πόσο μᾶλλον τό πνευματικό. Ἄν ἡ σωματική φθορά καί ὁ θάνατος εἶναι ὀδύνη, πόσο μᾶλλον ἡ ψυχική φθορά καί καταστροφή. Εἶναι ὡραία ἡ ζωή, γιατί εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά ἡ αἰώνια ζωή εἶναι τό μεγαλύτερο δῶρο, τό ὁποῖο μᾶς ἔδωσε ὁ Δημιουργός μας, ὡς δυνατότητα ἐλευθέρας ἐπιλογῆς, ὥστε νά ἀτενίζωμε αἰώνια τό ἐκπάγλου ὡραιότητος πρόσωπό Του. Ὁ Παῦλος Εὐδοκίμωφ (Ρῶσος Θεολόγος καί Φιλόσοφος) γράφει γιά τήν ἀπερίγραπτη μοναξιά τοῦ ἀνθρώπου μακριά ἀπό τόν Ἀναστάντα Κύριο καί γιά τήν φοβερή φυλακή τοῦ Ἅδη. “Θά μπορούσαμε νά παραστήσωμε τόν Ἅδη σάν ἕνα κλουβί κατασκευασμένο ἀπό καθρέπτες· μέσα ἐκεῖ δέν μπορεῖ κανείς νά ἰδῇ παρά τό δικό του πρόσωπο, πού πολλαπλασιάζεται ἐπ’ ἄπειρον καί κανένα ἄλλο βλέμμα δέν ἔρχεται νά τό κοιτάξῃ. Τό νά βλέπῃς μόνο καί μόνο τόν ἑαυτό σου σημαίνει νά χορταίνης ἀπό αὐτόν μέχρι ναυτίας, μέχρι πού νά παθαίνῃς ὀντολογικό λόξυγγα”. Ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ μέσα στό κλῖμα τῆς Ἀναστάσεως, ξεπερνάει τά ἐγωϊστικά του τείχη πού τόν δαιμονοποιοῦν, ἀγαπάει τόν κάθε ἄνθρωπο, ὅποιος καί ἄν εἶναι, βλέπει στόν ἄλλο τήν χαρά του καί ἐπαναλαμβάνει κάθε ἡμέρα, ἀλλά καί κάθε λεπτό τῆς ζωῆς του, “Χριστός Ἀνέστη, χαρά μου”. Ἀδελφοί μου, σήμερα γιορτάζουμε τό Πάσχα μας. Γιορτάζουμε τήν Ἀνάσταση ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον αὐτῆς τῆς χαρᾶς, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν Πατέρων, Θεόν καί Ὑπερένδοξον. Σήμερα πανηγυρίζομε μαζί μέ τούς υἱούς τῆς Ἀναστάσεως, τούς Ἁγίους δηλαδή, πού εἶναι τώρα καί πάντοτε μαζί μας, μέ πρώτη τήν Παναγία μας, ὡς ἔμπειροι τῆς Ἀναστάσιμης χαρᾶς καί εὐλογίας. Σήμερα χαιρόμαστε, ὡς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι χριστιανοί μέ τήν ἴδια χαρά πού χάρηκαν καί γιόρτασαν οἱ Πατέρες μας, σ’ αὐτό τόν τόπο πού εἶναι “καταδικασμένος” ἀπό τόν Θεό νά μυρίζει Ἀνάσταση καί νά ἐμπνέῃ μέ τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἀναθασίας καί τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας. Παιδιά μου, ἀγαπητά καί εὐλογημένα, σᾶς εὔχομαι νά ἔχετε γιά πάντα στήν καρδιά σας, τήν Ἀναστάσιμη χαρά. Τά πρόσωπά σας καί τά χείλη σας νά τά γλυκαίνῃ τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως καί νά τά καταυγάζῃ τῆς ἀγάπης ἡ δύναμη, πού ξεπερνάει τόν ἑαυτό μας, τό στενό μας περιβάλλον, τά ὁποιαδήποτε τείχη καί ἀγκαλιάζει τούς ἀνθρώπους ὅπου γῆς καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Ἀδελφοί μου, σήμερα ἀφήνομε πίσω, ὅλες τίς δυσκολίες καί τίς στενοχώριες καί μέ φωτεινά, αἰσιόδοξα τά πρόσωπα καί μέ τήν ἐλπίδα καί βεβαιότητα τῆς νίκης, ἐπαναλαμβάνομε τόν πανευφρόσυνο ὕμνο: «Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται, Πάσχα καινόν ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστός ὁ Λυτρωτής, Πάσχα ἄμωμον, Πάσχα μέγα. Πάσχα τῶν πιστῶν, Πάσχα τό πύλας ἡμῖν τοῦ Παραδείσου ἀνοίξαν, Πάσχα πάντας Ἁγιάζον πιστούς».
Χριστός Ἀνέστη, ἀδελφοί μου καί παιδιά μου! Τά ἔτη σας ἀναστάσιμα, εὐλογημένα καί πολλά. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
|