Μνημόσυνο τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ἐτελέσθη τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου, 16.2.2020, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν μέ τήν συμπλήρωση 177 ἐτῶν ἀπό τήν πρός Κύριον ἐκδημία, τοῦ Θρυλικοῦ πολεμάρχου, τοῦ γιγαντόψυχου καί ἑλληνόψυχου Θεοδώρου τοῦ Κολοκοτρώνη, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε γιά νά ἀγωνισθῇ ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος καί νά ἐλευθερώσῃ τήν Ἑλλάδα ἀπό τήν τυραννία τῶν βαρβάρων Τούρκων κατακτητῶν.

          Τήν Θεία Λειτουργία καί τό ἱερό Μνημόσυνο ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος μέ λόγια συγκλονιστικά καί συγκινητικά ἀναφέρθηκε στήν λαμπρή προσωπικότητα τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ, ὁ ὁποῖος ἒφιππος χωρεῖ (προχωρεῖ) ἀνά τούς αἰῶνας δεικνύοντας στούς Λαούς πώς οἱ δούλοι γίνονται ἐλεύθεροι. (Ἐπίγραμμα στόν Ἀνδριάντα τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στήν Ἀθήνα).

          Ἰδιαιτέρως ἐσημείωσε ὁ Σεβασμιώτατος τήν πίστη στό Θεό ἡ ὁποία ἦτο ἡ κινητήρια δύναμη στήν ψυχή τοῦ Κολοκοτρώνη γιά τόν μεγάλο ἀγῶνα γιά τήν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος, τήν ὁποία τόσο ἀγάπησε καί γιά τήν ὁποία σέ ὃλη του τή ζωή ἀγωνίστηκε.

          Μίλησε ὁ Ποιμενάρχης τῆς Πάτρας γιά τήν εὐλάβεια τοῦ Κολοτρώνη ἡ ὁποία ἐκδηλώθηκε σέ πολλές περιπτώσεις, ὃπως μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας στό Χρυσοβίτσι, στήν μάχη τοῦ Βαλτετσίου, στήν Μονή Ἐπάνω Χρέπας, στήν ἀπελευθέρωση τῆς Τριπολιτσᾶς, στίς πολλές στιγμές προσευχῆς καί νηστείας τοῦ ἰδίου καί τῶν συμπολεμιστῶν του, στήν ἀνεξικακία του καί στήν συγχώρεση τῶν φονιάδων τοῦ ἀδελφοῦ του καί τοῦ γυιοῦ του.

          Ἀκόμη ἀνεφέρθη στό πικρό ποτήρι τῆς ἀχαριστίας πού ἢπιε ὁ Κολοκοτρώνης στήν δίκη καί καταδίκη του. Μίλησε ἐπίσης γιά τήν φυλάκιση καί τά βάσανά του στήν φυλακή στό Παλαμίδι τοῦ Ἀναπλιοῦ.

          Χρησιμοποίησε  ὁ Σεβασμιώτατος ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Κολοκοτρώνη στήν Πνύκα καί ἀπό τόν ἐπικήδειο λόγο τόν ὁποῖο ἐξεφώνησε κατά τήν κηδεία τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Εἰρήνης τῆς ὁδοῦ Αἰόλου Ἀθηνῶν, ὁ Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ὁ ἐξ Οἰκονόμων καί  ἐτόνισε μεταξύ τῶν ἂλλων: « Ἡ ζωή, οἱ ἀγῶνες καί τό τέλος τοῦ αὀιδίμου πολεμάρχου Θεοδώρου τοῦ Κολοκοτρώνη μᾶς διδάσκουν καί μᾶς βεβαιώνουν ὃτι ἡ Ἑλλάδα χωρίς τήν πίστη στό Θεό, οὒτε ἐλευθερώνεται, ἀπό κάθε μορφή δουλείας, οὒτε προχωράει στό μέλλον.

          Κατά τήν ὣρα τῆς Θείας Λειτουργίας καί τοῦ Μνημοσύνου τιμητικά παρίσταντο νέοι καί νέες, ἐνδεδυμένοι μέ τίς ἐθνικές ἐνδυμασίες, τούς ὁποίους ἐπήνεσε καί εὐχαρίστησε ὁ Σεβασμιώτατος.

          Τέλος μαθητής τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν ἀπήγγειλε ποίημα γιά τόν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τό ὁποῖο ἐπεξεργάστηκαν οἱ μαθητές τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν μέ τήν βοήθεια τῶν Καθηγητῶν τους.